Oost-Manitoba

Eastern Manitoba (*)
Op een dag besloot ik een eindje in de tuin rond te gaan rijden. Ingrid moest naar het westen, Saskatchewan. Ik koos de andere richting uit.
Ten noordoosten van Winnipeg, grenzend aan de provincie Ontario, ligt een bebost landelijk uitsteeksel. De westkant aan het Winnipegmeer is ‘La Riviere de Winnipeg’ om het maar eens in het Frans uit te drukken! Met het ‘Grand Beach Provenvial Park’ rustge recreatieplekken. ‘Route 59’ bracht me erheen. Helemaal aan de top: Victoria Beach. Dit zijn geen dorpen, laat staan met winkels. Veel zomerse- en weekend vacantiebungalo’s voor welgestelde Winnipeggers in een bosrijke omgeving. Behalve natuurschoon was er voor mij weinig te beleven. Van daaruit loopt ‘Route 11’ naar Lac-du-Bonnet dat aan een binnenmeer ligt met dezelfde naam. Dit meer staat met de Winnigpegrivier in verbinding met het Winnipegmeer. We zijn nu 105 km ten noordoosten van Winnipeg (www.lacdubonnet.com). Toch was het niet de scheepsvaart maar een watervliegtuig dat het meer op de kaart van Canada zette.
*
Canada Airmail flights
Het was vanuit Lac-du-Bonnet dat op 1 juni 1927 het eerste watervliegtuig opsteeg met post naar Bisset, Wadhope en Slate Lake en terug. De vlieger was Capt. F.J.Stevenson. Op 4 oktober 1927 bracht vlieger W.L.Brintnell al een vrachtje van 85 lbs post, waaronder 300 brieven van Bisset naar Wadhope. Het was meteen het begin van de ontsluiten van de ontoegankelijke wildernis van Noord-Canada.
*
De spookdam en een spoorloos verdwenen dorp



Ruines van de dam

Ten zuiden van het plaatsje Pinawa, aan de Winnipeg River in het gelijknamig park, ligt er een verlaten oude stuwdam. Deze ‘Pinawa Dam’ werd als schietoeffening door de Canadian Armed Force half in flarden geschoten. Het dorp tot de laatste steen ontmanteld. Nu vloeit er door de ruine een waterval.
De dam werd voor hydro-electische doeleinden in 1906 gebouwd voor de Winnipeg Electric Compagny in de Manitoba wildernis. Ook een nederzetting voor de bedieners ervan, compleet met school, sportvelden en ‘Company store’, werd er opgetrokken. In deze winkel van de hydro-electro uitbatingsmaatschappij was ook het postkantoor en had de betaalmeester er zijn zitje. Stoffen voor kleren werden gekocht aan een rondtrekkende kleermaker. Later besteld uit de ‘Eaton’s Catalogus’ en per post geleverd.
Voor de bouw van deze constructie werden nieuwe immigranten aangetrokken, de meesten uit Scandinavie en Engeland. Ze arriveerden met de trein in Lac-du-Bonnet en moesten zich maar te voet verder behelpen naar de bouwwerf. Wegen waren er niet. De arbeiders verdiensten tussen de tien- en vijftien dollarcent/h. De dagtaak was ononderbroken tien uur per dag van hard labeur.
In 1951, na 45 jaar dienst, werd de electrische centrale gesloten wegens het gebruikneming van een grotere vollere stroomsterkte leverende stuwdam aan de Winnipegrivier. Dit Hydrostation levert nu stroom vanuit de Seven Sisters Falls aan de hoofdstad. Het toenemende gebruik van eletriciteit eiste meerdere leveransiers. Er verrezen met de tijd dan ook nog meer waterkrachtcentrales langsheen de Winnipegrivier.


De Seven Sisters Falls

De ruines van de oude stuwdam zijn nu een attractie in het ‘Pinawa Dam Provincial Park’ www.manitobaparks.com.
Voetnoot: (*) Website Oost-Manitoba: www.easternmanitobatourism.ca
************************