Het spookhotel

Het spookhotel Fort Garry dat verscheidene permanente gasten heeft - 6070


Voordat Ingrid in haar nieuwe woonst in kon verbleef ze in een week in het Fort Garry hotel. Ze wilde het me laten zien omdat er op de top een ronddraaiend restaurant was. We namen de lift naar de 31 verdieping en bleven vastzitten op 17!
Er zat niets anders op dan de alarmknop in te drukken en hulp te vragen. Het bleef duren en we gingen erbij op de vloer zitten.

Volgens Ingrid was dit niet zo ongewoon in dat hotel. Er gebeurden hier rare dingen. Bij haar verblijf was ze al eens tweemaal vast komen te zitten. Een kind verdronk in het bad en nog wat van die enge dingen. “En weet je? Dit is een spookhotel!” Ytijd voor wat meer uitleg. Ingrid verteld verder:
*
Het spookt er
‘- Een vrouw bood zich aan de receptie van het hotel met de bede een bepaalde kamer te huren. Toen de manager haar aanbood een betere gelegen kamer aan te bieden, omdat deze wat oudbollig en afgelegen lag was ze niet te vernurmen. Deze kamer zou het worden. Vragen naar het waarom voor deze specifieke vraag, kwam er een heel vreemd verhaal naar boven. De vrouw beweerde er een afspraak te hebben met een dame in een begin 19de eeuws baljurk die daar (volgens haar) permanent huisde. De vreemd verward doende vrouw kreeg de kamer.
De manager vondt het maar vreemd en sprak erover met een reporter van de plaatselijke krant, de ‘Winnipeg Free Press’. Deze deed onderzoek in het archief van oude kranten naar gegevens van het hotel. Bleek dat in de bittere ijskoude winterdag van 10 december 1913 het hotel na twee jaar bouwwerk haar deuren opende met een galaball. De krant wijde er twee volle bladzijden aan. Voornamelijk de dames van de high society werden grondig onder de loep genomen. Toch hun garderobe. Er waren er 140 waarvan de reporter van dienst de kleding beschreef tot in de kleinste details toe.
Er zouden nog vreemde verschijningen plaats grijpen. In de eetzaal werd ’s avonds laat door twee keukenhulpen een manspersoon aangetroffen genietend van een laat souper. Als de manager erbij gehaald werd was de verschijning weg. Leeg restaurant. Er bleken ook regelmatig poltergeisterse geluiden van pottengerammel en andere vreemde geluiden door de hotelgangen waar genomen te zijn.
De toen vrouwelijke manager, tot nu koel de geestverschijningen gelaten voor wat het waard was, kwam op een dag zelf met het volgende verhaal boven water: Ze had zich al in bed te rustte gelegd en wachtte op haar man die met nog wat papierwerk bezig was. Viel in slaap en werd wakker toen haar man naar boven kwam en op de rand van het bed ging zitten en daar bleef zitten. Verwonderd waarom hij niet als naar gewoonte meteen onder de lakens dook keerde ze zich om. De kamer was leeg.-’
*
Plots schoot de lift terug in gang naar beneden. We konden eruit op de tweede verdieping. We hadden genoeg sensatie voor die dag meegemaakt en verlieten als de bliksem het hotel.